συντακτικο ρηματικα επιθετα

ΠΙΝΑΚΑΣ ΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΣΕ - τος

μενετὸς: αυτός που περιμένει (δυνατόν ἐστι μένειν)

μετάπεμπτος: αυτός που προσκλήθηκε (δυνατόν ἐστι μεταπέμπεσθαι)

ῥητὸς: αυτός που έχει ορισθεί (δυνατόν ἐστι ῥηθῆναι)

ῥυτὸς: αυτός που ρέει (δυνατόν ἐστι ῥεῖν)

ἀφύλακτος: αυτός που δε φυλάγεται (οὐ δυνατόν ἐστι φυλάττεσθαι)

κρυπτός: αυτός που έχει κρυφτεί (δυνατόν ἐστι κρυφθῆναι)

λυτὸς: αυτός που έχει λυθεί (δυνατόν ἐστι λυθῆναι)

ἀγαστὸς: ο αξιοθαύμαστος (ἄξιόν ἐστι ἀγασθῆναι)

θαυμαστός: ο αξιοθαύμαστος (ἄξιόν ἐστι θαυμασθῆναι)

ἐπαινετὸς: ο άξιος να επαινεθεί (ἄξιόν ἐστι ἐπαινεθῆναι)

ἁλωτὸς: αυτός που μπορεί να κυριευθεί (δυνατόν ἐστι ἁλῶναι)

τρωτὸς: αυτός που μπορεί να πληγωθεί (δυνατόν ἐστι τρωθῆναι)

βατὸς: αυτός που μπορεί κάποιος να τον βαδίσει (δυνατόν ἐστι διαβαθῆναι)

σεπτός: ο άξιος σεβασμού (ἄξιόν ἐστι σεβασθῆναι)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΣΕ -τέον

ἀκτέον (ἐστι): πρέπει να οδηγήσει (κάποιος) < ἄγω : δεῖ ἄγειν

ἰτέον (ἐστι) : πρέπει να βαδίσει < εἷμι: δεῖ ἰέναι

βοηθητέον (ἐστι): πρέπει να βοηθήσει < βοηθῶ: δεῖ βοηθεῖν

χρηστέον (ἐστι): πρέπει να χρησιμοποιεί < χρῶμαι: δεῖ χρῆσθαι

παρασκευαστέον (ἐστι): α)πρέπει να προετοιμάσει < παρασκευάζω: δεῖ παρασκευάζειν, β) πρέπει να προετοιμαστεί< παρασκευάζομαι: δεῖ παρασκευασθῆναι

σκεπτέον (ἐστι): πρέπει να εξετάσει<σκοπῶ ή σκοποῦμαι: δεῖ σκοπεῖν/ δεῖ σκοπεῖσθαι

μεθεκτέον (έστι): πρέπει να συμμετέχει< μετέχω: δεῖ μετέχειν

ἀποστατέον (ἐστι): α) πρέπει να κινήσει σε αποστασία < ἀφίστημι: δεῖ ἀφιστάναι, β) πρέπει να μείνει μακριά, να αποστατήσει< ἀφίστασθαι: δεῖ ἀφίστασθαι

φυλακτέον (ἐστι): α) πρέπει να φυλαχθεί<φυλάττομαι: δεῖ φυλαχθῆναι, β) πρέπει να προσέχει < φυλάττω: δεῖ φυλάττειν

οἰστέον (ἐστι): πρέπει να υπομένει <φέρω: δεῖ φέρειν

                 ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ

      τὸ ἐπ’ ἐκείνῳ / ἐκείνοις εἶναι (όσο εξαρτάται από εκείνον/εκείνους),

·         τὸ ἐπὶ τούτῳ / τούτοις / σφᾶς εἶναι (όσο εξαρτάται από αυτόν/αυτούς),

·         τὸ κατὰ τοῦτον εἶναι (όσο εξαρτάται από αυτόν),

·         τὸ νῦν εἶναι (όσο για τώρα),

·         τὸ ξύμπαν εἰπεῖν (και γενικά),

·         ἑκὼν εἶναι (θεληματικά),

·         ὡς συντόμως / ὡς συνελόντι / ὡς διὰ βραχέων εἰπεῖν (για να μιλήσω    σύντομα),

·         ὡς ἐν κεφαλαίῳ εἰπεῖν (για να μιλήσω περιληπτικά),

·         ὡς ἔπος εἰπεῖν, ὡς εἰπεῖν (για να μιλήσω έτσι),

·         ὡς εἰκάσαι (όπως μπορεί να συμπεράνει κανείς),

·         ὡς τἀληθὲς εἰπεῖν (για να πω την αλήθεια),

·         οὕτως εἰπεῖν (για να το πω έτσι),

·         ὀλίγου / μικροῦ / οὐ πολλοῦ δεῖν (λίγο έλειψε),

·         ὡς ἐμοὶ δοκεῖν (κατά τη γνώμη μου),

·         σὺν θεῷ εἰπεῖν (για να πω με τη βοήθεια του Θεού).

ΕΛΞΗ ΑΝΑΦΟΡΙΚΟΥ

Σε κάθε μία από τις παρακάτω περιόδους να εντοπίσετε την αναφορική ή την αντίστροφη έλξη και στη συνέχεια να τις γράψετε όπως «θα έπρεπε» να είναι.

1.     Οὗτος ἀντεῖπεν οἷς ἐκεῖνοι ἐβούλοντο πραχθῆναι.

2.     Βούλομαι εἰπεῖν περὶ πραγμάτων , ὧν ὑμεῖς πρότερον ἐπράξατε .

3.     Ἀνάγκη βοηθεῖν τούς συμμάχους , οὕς ἔχετε.

4.     Εἰκός ἐστι χρῆσθαι τοὺς λόγους , οὕς ἐκεῖνοι πρότερον εἰρήκασιν.

5.     Ἔστε ἂξιοι τῆς ἐλευθερίας , ἧς κέκτησθε.

6.     Οὗτος οἶδεν οὐδὲν ὧν λέγει.

7.     Βλαβήσονται αἱ νῆες τῶν πολεμίων ἀφ’ ὧν ἡμῖν παρασκέυασται.

8.     Ἐμμένω οἷς ἔδοξεν ἡμῖν.

         

                  συγκριση

Για να έχουμε σύγκριση, πρέπει να υπάρχει μία από τις τρεις προϋποθέσεις:

1.      ένας συγκριτικός βαθμός επιθέτου ή επιρρήματος .

2.      ένα ρήμα που δηλώνει εκλογή , διαφορά , σύγκριση.

3.      μία από τις λέξεις: οὐδὲν ἄλλο , ἕτερον , διάφορον , πολλαπλάσιον

Ο α’ όρος σύγκρισης εκφέρεται με οποιοδήποτε τρόπο. Ο β’ όρος κατά κανόνα εκφέρεται ως εξής:

1.      ἤ και ομοιοτρόπως προς τον α’ όρο.  (Δηλαδή , αν είναι πρόταση ο α’ , θα είναι πρόταση και ο β’ . Αν είναι απαρέμφατο ο α’ , θα είναι απαρέμφατο και ο β’ κ.ο.κ.)  π.χ.  Ἠβουλήθη μᾶλλον δίκας φεύγειν ἤ ποιεῖν τὰ δέοντα.

2.      ἤ και ομοιοπτώτως προς τον α’ όρο : π.χ. Οὗτός ἐστι μείζων ἤ ἐκεῖνος .

3.      με γενική συγκριτική. π.χ. Οὗτός ἐστι μείζων ἐκείνου.

4.      με μία από τις προθέσεις αντί , πρό , πλήν + Γενική. π.χ. Οὐδὲν ἑλοίμην ἂν πρὸ τοῦ δικαίου.

5.      παρά + Αιτιατική. π.χ. Τούτους ἔβλαψαν μᾶλλον παρὰ ὑμᾶς.

6.      με το ἤ κατά + Αιτιατική.  (Με αυτό τον τρόπο δηλώνεται η μεγάλη διαφορά μεταξύ α΄ και β ‘ όρου) π.χ.  Οὗτος ἔτυχε σεμνοτέρας  ἤ κατ ‘ ἄνθρωπον ταφῆς  .

7.      με το ἤ ὥστε ,  ἤ ὥς + Απαρέμφατο. (Με αυτό τον τρόπο δηλώνεται η μεγάλη διαφορά μεταξύ α΄ και β ‘ όρου) . π.χ.   Νεώτερος εγώ ἤ ὥστε δύνασθαι ἐμαυτόν τιμωρεῖν.