ασκησεις εκθεση

Ασκήσεις επαναληπτικές  στην έκφραση

Ποιον τρόπο/ους και ποια μέσα πειθούς χρησιμοποιεί ο συγγραφέας στις πιο κάτω παραγράφους;

1.  1.  Η θανατική ποινή, ως πράξη εκδίκησης της κοινωνίας απέναντι σ' όσους εγκληματούν, έχει το πλεονέκτημα, όπως υποστηρίζουν οι φίλοι της, να αποδίδει το αίσθημα του δικαίου στην κοινωνία, για απεχθή εγκλήματα, έτσι ώστε να παραδειγματίζονται επίδοξοι μιμητές. Εξάλλου, οι συγγενείς των θυμάτων, νιώθουν την ικανοποίηση ότι η κοινωνία δικαιώνει τη μνήμη των δικών τους ανθρώπων, εκτελώντας τους δολοφόνους. Ένας τρίτος λόγος είναι ότι έτσι επιβάλλεται η πειθαρχία στην κοινωνία και, κυρίως, εξασφαλίζουμε το ότι οι εγκληματίες δεν θα ξαναδράσουν δολοφονικά!   (από το Περιοδικό Ψηφίδες)

2.  2.  Για τη σημειωτόν πρόοδο, αναφορικά με τη βελτίωση της θέσης των ατόμων με ειδικές ανάγκες, ευθύνη έχει και η ίδια η κοινωνία αφού τα άτομα με νοητική υστέρηση συχνά αντιμετωπίζονται ως παιδιά ενός κατώτερου θεού. Για παράδειγμα, όπως προκύπτει από την ανάγνωση ειδικής έκθεσης της Σχολής Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης κατά το σχολικό έτος 1987-88, υπήρχε μεγάλο πρόβλημα στους γονείς των μαθητών να αποδεχτούν τη δυσκολία του παιδιού τους και να κατανοήσουν ποιες δυνατότητες έχει η παιδαγωγική και εκπαιδευτική παρέμβαση. Πιο πρόσφατα, σε κείμενο παρέμβαση για το forum <<Αναπηρία και Οικογένεια>>, που συντάχθηκε από τη Γεωργία Κουλούσια (1997) γραμματέα του Συλλόγου Γονέων Παίδων με Σύνδρομο Down, Βορ. Ελλάδος, αναφέρονται μεταξύ άλλων, ότι ιδιαίτερα οδυνηρή είναι η απόρριψη από την οικογένεια του παιδιού με σύνδρομο Down. Αποτελεί εξάλλου κοινό μυστικό ότι αρκετοί από τους γονείς δεν έχουν δεχτεί αυτά τα παιδιά τους.

(Κώστας Δαραής ,  Τα άτομα με ειδικές ανάγκες στην κοινωνία – διασκευή )

3.          Σε διεθνές επίπεδο, η εμφάνιση των κοινωνικών κινημάτων της δεκαετίας του 60 με πρωταγωνιστή τις Η.Π.Α., επέδρασε θετικά στην αναβάθμιση της θέσης των ατόμων με ειδικές ανάγκες, εφόσον προβλήθηκε δυναμικά ως  κύριο αίτημα η ενσωμάτωσή τους σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής. Παράλληλα, διεκδικήθηκε με αξιώσεις η ποιοτική προαγωγή και η εύνοια προς τα άτομα αυτά, με στόχο την αυτοτέλεια και αυτορύθμιση των ζητημάτων τους, ώστε να παίρνουν μέρος στην κοινωνία ως ενεργά μέλη (independent living).  Αρκετές χώρες, κυρίως του δυτικού κόσμου, νομοθέτησαν πολύ πιο νωρίς από την Ελλάδα υπέρ της κοινής διδασκαλίας μαθητών με πνευματική υστέρηση και μαθητών χωρίς πνευματική υστέρηση, όπως για παράδειγμα η γειτονική Ιταλία από το 1977. (Κώστας Δαραής ,  Τα άτομα με ειδικές ανάγκες στην κοινωνία – διασκευή )

4.      3. Η Θεσσαλονίκη έχει την ωραιότερη πλατεία της Ευρώπης, ωραιότερη ακόμη και από εκείνη της Σιένας. Ο Εμπράρ κάποτε τη σχεδίασε, ώστε από τη θάλασσα να βλέπεις την Πάνω Πόλη και από την Άνω Πόλη την παραλία, αλλά, επειδή εμείς ήμαστε ευφυέστεροι του Εμπράρ, καρφώσαμε ένα τεράστιο ρολόι στην Αριστοτέλους, φοίνικες ως πάνω στην Εγνατία και έτσι δεν μπορεί να δει κανείς τίποτα ούτε από κάτω προς τα πάνω ούτε αντίστροφα. Απολαμβάνει μόνο τους φοίνικες ή βλέπει τους ξύλινους δείκτες του ρολογιού, για να δει πώς περνά η ώρα.

(από  ομιλία του Γιώργου Σκαμπαρδώνη)

4. Σύμφωνα με το άρθρο 10 της «Σύμβασης για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων» τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να εξαλείψουν τις διακρίσεις κατά των γυναικών, ώστε να τους εξασφαλίσουν ίσα δικαιώματα με εκείνα των ανδρών όσον αφορά την εκπαίδευση. Δεσμεύονται επίσης να παρέχουν τις ίδιες δυνατότητες παρακολούθησης των προγραμμάτων διαρκούς εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων και των προγραμμάτων στοιχειώδους αλλά και λειτουργικής εκπαιδεύσεως για ενηλίκους, προς το σκοπό κυρίως να ελαττώσουν το νωρίτερο κάθε απόσταση που υπάρχει μεταξύ των ανδρών και γυναικών. Παρ’ όλα αυτά  ο αναλφαβητισμός είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα Για παράδειγμα τα στατιστικά στοιχεία του 1981 δείχνουν ότι το 23,2% του πληθυσμού της χώρας μας άνω των 15 ετών είναι οργανικά ή λειτουργικά αναλφάβητοι.

(από την εφ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 18/07/2007 - διασκευή)

5. Ωστόσο, τα παιδιά δεν είναι στρατιωτάκια αμίλητα κι ακούνητα, δεν είναι αντικείμενα. Έρχονται στον κόσμο χωρίς να έχουν ιδέα για τους κανόνες της κοινωνικής συμπεριφοράς και με μια πολύ ισχυρή διάθεση να διατηρήσουν όσο γίνεται ανέπαφα τα πλεονεκτήματά τους. Ταυτόχρονα όμως έρχονται στον κόσμο και με μια πολύ ισχυρή ανάγκη για συνύπαρξη με τους άλλους ανθρώπους. Το πώς θα την κατακτήσουν, σεβόμενα τα όρια των άλλων, το μαθαίνουν σιγά σιγά (όχι με ξύλο ή φίμωτρο). Όσο λιγότερο διατελούν υπό ασφυκτική πίεση για απόδοση και επίδοση, για ατομική επικράτηση, τόσο πιο καλά. Όπως έλεγε ο Ράσελ, «αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα, μαθαίνει να καβγαδίζει· αν ζει μέσα στην ντροπή, μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο· αν ζει μέσα στην κατανόηση, μαθαίνει να είναι υπομονετικό· αν ζει μέσα στον έπαινο, μαθαίνει να εκτιμά· αν ζει μέσα στη δικαιοσύνη, μαθαίνει να είναι δίκαιο· αν ζει μέσα στην ασφάλεια, μαθαίνει να πιστεύει». (από άρθρο της  Τασούλας Kαραϊσκάκη )

Να παρουσιάσετε τα δομικά μέρη και τη μέθοδο/ους ανάπτυξης των παραγράφων.

1.      1. Η εξέλιξη αυτή δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη διεθνή κοινότητα όσον αφορά την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Διότι όσο εντονότερος καθίσταται ο μειονοτικός «μικροεθνικισμός» τόσο τείνει σε έμπρακτη αμφισβήτηση της κυριαρχίας της εδαφικής ακεραιότητας του συγκεκριμένου κράτους. Οπότε τούτο, για να αντιμετωπίσει αυτή την αμφισβήτηση ¬ έστω και αν με την πολιτική του είχε ίσως προκαλέσει την έξαρση του μειονοτικού εθνικισμού ¬ ενδέχεται να λάβει κατασταλτικά μέτρα ρατσιστικού χαρακτήρα.  (Αριστ. Ι. Μάνεσης- απόσπασμα)

2.        2. Γιατί πολλοί είναι οι εχθροί της εφημερίδας, και όχι μόνο η εικόνα. Η ίδια της η πρώτη ύλη, η είδηση, καταντά εχθρός της, αφού αυτή ανήκει πια στην τηλεόραση ή το ραδιόφωνο, αφήνοντας στην έντυπη δημοσιογραφία περιθώρια μόνο για το σχολιασμό της. Οι άνθρωποι της, οι δημοσιογράφοι, καταντούν εχθροί της. αφού δεν της αφοσιώνονται, γιατί μπορεί να είναι λίγοι. Ωστόσο, δυστυχώς, είναι επιφανείς όσο ερωτοτροπούν με όλα τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και με όλες τις εξουσίες, ροκανίζοντας έτσι το κύρος της. Και το αναγνωστικό κοινό της. που τη δικαίωνε, μετατρέπεται σ' ένα δύσπιστο αντίπαλο, που πρέπει να δελεασθεί με κουπόνια και προσφορές για να ενδώσει, αλλά που τελικά δεν ανταποκρίνεται σ' αυτό καθ' εαυτό το προϊόν της εφημερίδας, αλλά στα προϊόντα που αποκτά μέσω της εφημερίδας  ( από άρθρο της Κ. Σχινά στην εφημερίδα «Η Καθημερινή»)

3.     3. Το άγχος δεν είναι σήμερα η αγωνία για την απόκτηση περισσότερων πραγμάτων, όσο η δυσφορία επειδή κάτι μας λείπει. Πάντα υπάρχει κάτι που μας λείπει για να ηρεμήσουμε κάτι παραπάνω που ξεφεύγει από τις δυνατότητές μας και ενίοτε από τη φαντασία μας. Κάτι που συχνά είναι απροσδιόριστο και σχεδόν ανέφικτο. Κάποια στιγμή αισθανόμαστε να το πλησιάζουμε και σχεδόν να το αγκαλιάζουμε, αλλά μια στιγμή αργότερα, μόλις που έχουμε νιώσει λίγη ανακούφιση, το ηρεμιστικό έχει πετάξει. Από στόχο σε στόχο, βυθιζόμαστε στο άγχος. Το άγχος γίνεται μια οδυνηρή συνήθεια, που το αίτιό της μας διαφεύγει.
Vicente Verdu - El Pais

4.      4. Διατυπώνεται από ορισμένους η αντίρρηση πως η κριτική έχει σχετική αξία, αφού πάσχει σε κάθε περίπτωση από υποκειμενισμό. Μέτρα, λένε, αντικειμενικά για την αξιολόγηση κάποιας πράξης ή ενός καλλιτεχνικού έργου δεν υπάρχουν. Επομένως, ό,τι μας λέει ο κριτικός είναι απλώς και μόνο η γνώμη του. και υπάρχουν συχνά τόσες γνώμες, όσες είναι και οι κριτικές. Θα μπορούσαμε να απαντήσουμε πως, αν ο κριτικός διαθέτει πνεύμα ελεύθερο, λυτρωμένο από εμπάθειες και προκαταλήψεις, αν διαθέτει επαρκή πνευματικό εξοπλισμό, οξύνοια και ευαισθησία, θα μπορέσει να φτάσει σε σωστά σε γενικές γραμμές συμπεράσματα. Αλλά κι αν δε συμβεί αυτό, θα προκαλέσει με τη διατύπωση της άποψής του γόνιμο διάλογο από τον οποίο θα προκύψει σίγουρα κέρδος. Είναι πολύ σημαντικό ότι η κριτική έχει τη δύναμη, αν δε λύνει, τουλάχιστο να θέτει προβλήματα και να μας αφυπνίζει. (από κείμενο του Γ.Ν. Δαρδιώτη- διασκευή)

Να αξιολογήσετε τα παρακάτω επιχειρήματα :

1.    Σκοπός της κριτικής δεν μπορεί να είναι άλλος από την εύρεση της αλήθειας, την επισήμανση του ορθού, του καλού και του ωραίου και τη διάκρισή τους από το εσφαλμένο, το κακό και το άσχημο. Όλα τα παραπάνω είναι απαραίτητα στοιχεία προκειμένου να χαράξει κάθε άνθρωπος ποιοτική πορεία προόδου στη ζωή του. Η αξία επομένως της ορθής κριτικής είναι  ανυπολόγιστη.

2.    Ο έπαινος αναμφίβολα είναι χρήσιμος, γιατί δίνει ώθηση για καινούργιες και τελειότερες δημιουργίες. Είναι όμως και επικίνδυνος, γιατί δημιουργεί ψευδαισθήσεις και ενθαρρύνει πρωτοβουλίες που μπορούν να αποβούν μοιραίες .Ο παιδαγωγός επομένως με ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να χρησιμοποιεί τον έπαινο προκειμένου να βοηθήσει ουσιαστικά τους μαθητές του.

3. Είναι σε όλους γνωστό ότι συνήθως επιτυγχάνει εκείνος που επιλέγει να ασκήσει επάγγελμα που ανήκει στα ενδιαφέροντά του. Βασική βέβαια προϋπόθεση επιτυχίας αποτελεί και η δυνατότητα ανάδειξης μέσα από τη δουλειά των κλίσεων, των ταλέντων, των δυνατοτήτων και  των δεξιοτήτων του. Δε φτάνουν όμως αυτά γιατί η αγορά εργασίας επιβάλλει τους δικούς της νόμους. Είναι δύσκολη η επαγγελματική σταδιοδρομία και καθιέρωση σε εργασιακούς χώρους κορεσμένους, με περιορισμένες ή αρνητικές προοπτικές. Είναι επομένως  προτιμότερο να κατευθύνεται ο νέος στην επιλογή ενός από εκείνα τα επαγγέλματα που έχουν μέλλον, που του ταιριάζουν και τον ενδιαφέρουν και να αποφεύγει όσα εμφανίζονται κορεσμένα.

4. Στις μέρες μας τα κριτήρια για την οικονομική και κοινωνική ευημερία ενός λαού συνδέονται άμεσα με τις έννοιες της τυποποίησης και της ομοιομορφίας. Όλος ο κόσμος φοράει τα ίδια ρούχα, τρώει ολοένα και περισσότερο τα ίδια τυποποιημένα τρόφιμα, χρησιμοποιεί τα ίδια μέσα μεταφοράς, προσαρμόζεται σ’ ένα κοινό σύστημα που ρυθμίζει τις καθημερινές οικονομικές συναλλαγές. Χάνονται έτσι λίγο – λίγο οι διαφορές στον τρόπο ζωής, στα ήθη και τα έθιμα που άλλοτε καθόριζαν μια ισορροπημένη ζωή, προσαρμοσμένη στο πνεύμα του κάθε τόπου.

              Να αξιολογήσετε τα τεκμήρια που περιέχονται στα ακόλουθα αποσπάσματα:

1.    Οι ερευνητές του ακτινολογικού τμήματος του Ιατρικού Κέντρου του πανεπιστημίου Ντιούκ, υπό τον δρα Τσαρλς Σπρίτσερ, στην μελέτη τους που δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό ακτινολογίας «American Journal of Roentgenology», σύμφωνα με το BBC, έκαναν επανέλεγχο στις διαγνώσεις των ακτινογραφιών 92 ασθενών, που είχαν εισαχθεί στο τμήμα επειγόντων περιστατικών του νοσοκομείου, χρησιμοποιώντας τη δεύτερη φορά πιο εξελιγμένη απεικονιστική μέθοδο (την τομογραφία μαγνητικού συντονισμού MRI) και διαπίστωσαν 35 κατάγματα που δεν είχαν ανιχνευτεί την πρώτη φορά από τις ακτίνες Χ. (εφημερίδα Καθημερινή)

2.    Ο αριθμός των ανέργων μειώνεται σταθερά μεταξύ του 2004 και του 2008. Από τη Γενική Γραμματεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της δειγματοληπτικής Έρευνας Εργατικού Δυναμικού για το μήνα Μάιο του έτους 2008. Το ποσοστό ανεργίας το Μάιο του 2008 είναι 6,6% έναντι 7,7% το Μάιο του 2007…

3.    Το φάσμα της φτώχειας απειλεί πολλές ελληνικές οικογένειες. Σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα οφείλεται στην παγκόσμια οικονομική κρίση και ιδιαίτερα στις διαστάσεις που αυτή έλαβε στη χώρα μας. Σημαντικό μερίδιο ευθύνης φέρει η κακοδιαχείριση των οικονομικών από πολλούς συμπατριώτες μας. Στο 20% του πληθυσμού της χώρας ανέρχεται ο αριθμός των πολιτών που απειλείται από τη φτώχεια, σύμφωνα με την έρευνα εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης 2008 της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ) και τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμώνται σε 832.975 και τα μέλη τους σε 2.186.869.